Smátextar | Bútar
Bútar
marglit hjörtu
raða sér
á hjáleita grunna
sum dálítið skökk
vaka næturlangt
yfir hjónunum
vernda herbergið
á daginn
er ekki bútasaumsteppi
þó mjakast bútarnir saman
misjafnir að lengd
raðast
segja
þegja
mynda heild
að lokum
Höfundur: Kristjana U. Valdimarsdóttir